Woensdag 22 mei 2019 Opi

En wederom worden we wakker met het zonnetje, en maken ons klaar om richting de bergen te gaan, naar Opi……Eerst een stuk vlakte, maar na Campobasso stijgen we gestaag. We nemen haarspeldbochten en we mogen niet mopperen, het is droog en we rijden door een prachtige omgeving. Hoe dichter we bij Opi kwamen, hoe meer dorpjes tegen de rotswand waren geplakt. Het was heel leuk om hier door heen te rijden. En wat ziet ons lodderig oog??? Een hert in de straat? Jahoor, nog nooit meegemaakt….hij paradeerde parmantig voor onze camper uit….inwoners lachten en ook de politie maakte foto’s…..dus dit is niet een dagelijks gebeuren……
We reden stapvoets en nadat hij een tuin inliep, konden wij weer verder.
Ook John en Cok hadden een bijzondere ontmoeting. Zij ontmoetten de laatste Wolvenfluisteraar van dit gebied, en ze hadden een leuk gesprek met hem. En vertelden hem, dat we hem in Nederland kunnen gebruiken.
Toen we allemaal binnen waren, was het relaxen en om 7 uur hadden Antonio en zijn vrouw de open haard aan, en de tafels keurig gedekt en hebben we een fijne avond met elkaar gehad, met prima eten en heel veel gesprekken.
Aan het eind hebben we even geapplaudiseerd voor het smakelijke eten en de inspanningen van het echtpaar.